Hier raak je nooit uitgewandeld!

Wiel wandelt deze keer langs de Geleenbeek, en beschrijft de schoonheid van de beek en het omringende gebied, die door Zuid-Limburgers nog vaak over het hoofd wordt gezien. Het verleden van de beek loopt terug tot aan de tijd van de Romeinen en is tot op heden een nog redelijk onontdekte plek gebleven, waar je kunt genieten van de mooie, vaak hernieuwde natuur.

Wie wandelt op de grens van Duitsland en Nederland kan er zomaar tegenaanlopen. De Höckerlinie, een onderdeel van de Siegfriedlinie. Oftewel de drakentanden van de Westwall, de 630 kilometer lange verdedigingslinie van gewapend beton van Nazi-Duitsland. Gehavend en overwoekerd dat wel, maar toch nog steeds zichtbaar. 

Tourniquettes kom je in ons Zuid-Limburg overal tegen. De wandelaar weet waarop ik doel: het draaihek of draaikruis waar voetgangers één voor één doorheen moeten om hun pad te kunnen vervolgen. Als teken van recht op overpad én - nog belangrijker – om te voorkomen dat de koeien uit het weiland ontsnappen, plaatsten de boeren draaihekjes.

Tijdens wandelingen kijk ik doorgaans om mij heen. Al kijkend zie ik naast interessante insecten, bloeiende bloemen en prachtige paddenstoelen ook verhalen die verteld willen worden zoals bij kerken en kastelen. En op de meest vreemde plekken ontdek ik kleine rariteiten, die ik meteen vastleg. Vaak zijn het glimlachmomentjes.

Al pratsjend maak je pratsj. Het zou een Zuid-Limburgs gezegde kunnen zijn. Al prakkend maak je drab, blubber, smurrie, modder, kortom pratsj. Als het een tijdje onafgebroken geregend heeft of als er natte sneeuw ligt - beide goed voor de noodlijdende stand van ons grondwater - dan weten wij dat we tijdens onze wandelingen rekening moeten houden met pratsj. Wiel vertelt je er alles over in zijn blog.

Tijdens onze winterse wandelingen valt ons oog vaak op de groene bollen die hangen aan de bijna zwarte kale takken van veel bomen. Dat is de maretak ook bekend onder de veel poëtischer klinkende Engelse naam Mistletoe. Met name bij troosteloos winterweer kunnen we weer veilig het bos in om van die takkenschoonheid te genieten.