Oerboeren in de prehistorie

Rond 5250 voor Christus ontdekten de bandkeramiekers de vruchtbare regio tussen het huidige Maastricht en Sittard als hun nieuwe, ideale woonplaats. Hier bouwden ze hun agrarische nederzettingen. Zo’n vierhonderd jaar lang woonden de bandkeramiekers in Zuid-Limburg. Dankzij de vruchtbare landbouwgrond en het warme en vochtige weer groeien hun gewassen hier goed. Ze verbouwden oeroude graansoorten, zoals tarwe, emmer en eenkoorn. Ook hielden ze schapen, runderen, varkens en geiten. Door de groei van de bevolking kwamen er steeds meer nederzettingen.

In de omgeving van Elsloo zijn veel opgravingen gedaan uit de tijd van de bandkeramiekers. Uniek in Nederland is de opgraving van een groot grafveld met wel 113 prehistorische graven. Dit grafveld vertelt ons dat de bandkeramiekers een religieus karakter hadden, want de overledenen werden gecremeerd of begraven met grafgiften. Vrouwen kregen vaak aardewerk of een maalsteen mee, terwijl mannen begraven werden met hun dissel, pijlpunten of vuurstenen mesjes.

Na 4900 voor Christus ontbreken deze sporen plotseling. Ook bij opvolgende culturen vinden we ze niet terug. Tot op de dag van vandaag is het een mysterie wat er is gebeurd met de Zuid-Limburgse bandkeramiekers.