In de eerste lus, een Smaakvolle mix van krijt en löss, uit het boekje Fietsen over de zeebodem, ontdekken we wat deze rijke bodem betekent voor het leven erboven. Van de typische bouwwerken van het lokale Kunradersteen, tot de druiven die tot echt Limburgse wijnen gemaakt zullen worden. Zuid-Limburg zonder löss en krijt zou niet hetzelfde zijn.
Smaakvolle mix van krijt en löss
Proeven van löss en kalk (maar niet letterlijk)
De route begint in Valkenburg, in welk bruisende stadskern je overal om je heen kunt zien hoe belangrijk kalk als bouwstof is geweest. Onderweg ontdek je een aantal van de mooiste boerendorpjes van Nederland en het erfgoed dat ze herbergen, maar ook een afwisselend landschap van bos, weides en wijngaarden.
Land van legendes
Dankzij de audiotour die je via de QR-code in het routeboekje kunt scannen, duik je nog veel dieper de geschiedenis van de omgeving in. Zo leer je al fietsend heel wat bij, maar sommige plaatsen vragen erom even stil te staan en af te stappen. Dan denk ik bijvoorbeeld aan de Drie Beeldjes, het gezelschap Jezus, Maria en Johannes bij de brug over de Geul. De legende luidt dat de paarden van de kasteelheer van kasteel Schaloen niet over de brug durfden, uit angst voor een kwade geest. Dankzij deze heiligbeelden werd de geest verdreven.
Land van kalk
Hoe zou zo’n dagbouwgroeve eruit hebben gezien? Enkel en alleen in het Land van Kalk hoef je je dat niet af te vragen. Een klein stukje van de route af, in Voerendaal, ligt de laatste nog open dagbouwgroeve van Nederland. Van kiezel tot blok, Kunradersteen is in alle formaten te zien, en wordt nog steeds gebruikt om mee te bouwen. Wil je er het fijne van weten, kun je zelfs een rondleiding boeken in de groeve.
Uitzichten die goud waard zijn
Een fietstocht door dit mooie stuk Zuid-Limburg zou niet compleet zijn zonder de heuvelachtige vergezichten over velden, bossen, dorpjes en kastelen. De laatste helft van de route trakteert je op de een na de ander, eindigend met de Goudsberg, ook populair bij menig wielrenner. Stop op de juiste momenten bij een bankje, en het landschap voor je wordt gekaderd door bomen als een schilderij waar je met liefde naar blijft kijken.
Blog: Anne Koreman.